فناوری بدون تغییرساختارکارائی ندارد
هفته حملونقل برای فعالان این حوزه، فرصت ویژهای بود تا دستآوردها، برنامهها و عملکرد گذشته خود را در کفه ترازو قرار دهند.ازاینرو مسئولان دولتی و بخش خصوصی با برگزاری جلسات، نشست خبری، نمایشگاه، جشنواره و سایر نشستهای تخصصی تلاش کردند تا وضعیت گذشته، حال و آینده حوزه حملونقل را ترسیم کنند.اولین نمایشگاه راهسازی، راهداری، حملونقل و صنایع وابسته یکی از این فرصت ها بود.
در این بین شاید مهمترین اتفاق برای فعالان بخش حمل و نقل ریلی رقم خورد و آن سخنرانی سید حسن موسوی نژاد، مدیرعامل سابق رجا و رییس سابق هیات مدیره انجمن صنفی شرکتهای حملونقل ریلیو خدمات وابسته بود که موجب شد دیگر سخنرانان نیز درد دلشان باز شود و از مشکلاتشان بگویند.
موسوی نژاددر سخنرانی خود گفت: برگزاری چنین جلسه ای فرصتی است که انجمن های صنفی در بخش حمل و نقل، مسائل خود را به صورت مستقیم با وزیر راه و شهرسازی درمیان بگذارند. جناب آقای وزیر، حال بخش حملونقل ریلی این روزها خوب نیست، نهفقط به این خاطر که تعدادی از هموطنانمان طی حادثهای جان خود را در سانحه ریلیاز دست دادند و البته این موضوع بسیار باعث تأسف است و نهفقط به خاطر اینکه یکی از بهترین مدیران بخش حملونقل ریلی استعفا دادند و این بخش از ادامه همکاری با این عزیز محروم شد، بلکه به این خاطر حال این بخش خوب نیست که بسیاری از فعالیتهای جدی درزمینه توسعه و کاهش سوانح و بالا بردن کیفیت حملونقل ریلی که در این سالها صورت گرفته است ناجوانمردانه و بهدوراز صداقت نادیده گرفته شد.موسوی نژاد ادامه داد: بنده بهعنوان نماینده بخش خصوصی و فعال در حملونقل ریلی عرض میکنم فعالیتهایی که صورت گرفت مانع از اتفاق افتادن حوادث بسیاری شد، مشکلات بسیار جدی حل شد و زحمتهای بسیاری صورت گرفت.نکته مهمی که در بخش حمل و نقل ریلی باید به آن توجه کرد که خصوصیسازی در بخش حملونقل ریلی کشور به این معنا نیست که دولت سهم خودش در سرمایهگذاری و هزینه هایی را که در این بخش صرف می کرده، از این به بعد قطع کند و همه بار را روی گردن بخش خصوصی بیاندازد بلکه قرار است سرمایههای بخش خصوصی اضافه بشود به فعالیتهای بخش دولتی، امروز شاهد آن هستیم که در بخشهایی که به بخش خصوصی واگذار میشود هزینهها بر دوش مشتریان یا مسافران تحمیل شده است و در خواست داریم که ساختار تجاری سازی و اقتصادی بخش مورد توجه قرار بدهند که خارج شدن بخشی از یارانههای تخصیص دادهشده به بخش مسافری یا باری بر دوش بخش سنگینی می کند و بخشی از فشاری که به فعالان این حوزه تحمیل میشود، علتش کاهش یا قطع این منابع است.بحث دوم اینجانببحث تحول و تغییر ساختار بخش ریلی کشور است، تمام سازمانها نیاز دارند که بازسازی جدی در بخشهای آن صورت بگیرد و شما نمیتوانید فقط فناوری را وارد بکنید اما نرم افزار و ساختار را بهصورت سابق نگهدارید. تحول در خواست جدی بخش است و مطالبه جدی در راه آهن است. مطالعه تحول سایر راه آهن ها نشان می دهد اتفاقا خیلی از تحولات بعد از سوانح به وجود آمده و به تغییر ساختار و تحول شتاب بخشیده اند. فکر می کنم نگاه جدید در راه آهن نیاز مند به تحول جدی در ساختار دارد و باعث می شود برنامه های جدید با این تحول ساختار شکل بگیرد.بحث مهمی ازطرف همکاران من در حوزه ریلی مطرح شده که تاکید داشتند به آن اشاره کنم، موضوع ناوگان است. نیاز جدی به تامین حدود ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ واگن مسافری و قریب به ۵ تا ۶ هزار واگن باری برای پاسخ دادن به تقاضای توسعه حمل و نقل ریلی داریم. به طور قطع بخش تولید داخل میزان کمی از این نیاز را می تواند تولید کند و مابقی باید از سازندگان خارجی تامین شود.
پویا مهرابی
ادامه این مطلب را می توانید در شماره ۳۵۲ ماهنامه صنعت حمل و نقل بخوانید