فریبرز رئیس دانا

دالان های نامطمئن گذر کالا

 

فریبرز رئیس دانا

این درست است که فعالیت اقتصادی ترانزیت کالا بیش از هرچیز به موقعیت جغرافیایی مناسب کشور از حیث مسیرهای عبوری و دسترسی به حمل و نقل، به ویژه دریایی، نیاز دارد . از این نظر ایران موقعیتی عالی دارد . اما به جز آن دو عامل مهم دیگر وجود دارند: یکی زیرساخت های حمل و نقل کارآمد و وسایل حمل مناسب و دیگری مدیریت حرکت، گمرک و جا به جایی. همین نارسایی دردو عامل زیرساختی و مدیریتی در ایران مانع تحقق برنامه های مدعیانه و رسیدن به سهم مناسب کشور در ترانزیت جهانی کالا می شود .

اول به مسیرها اشاره کنیم که در واقع اشاره ای است به دالان ها( کریدورهای عبوری) از ایران . هر دالان ترانزیتی عبارت است از مسیری مشخص از اولین مبداء تا انتهایی ترین مقصد برای حمل زمینی و ریلی و دریایی کانتینری که خود به قطعه دالان ها بین دروازه های ورودی و خروجی معین(که معمولا مربوط به یک یا چند کشور معینمی شوند) تقسیم می شود . عبور کشنده های زمینی و ریلی و دریایی تقریباً فقط از همین مسیر انجام می شود . ورودی و خروجی اصلی ابتدایی و انتهایی (و تا حدی نیز میان راهی ) عبارتند از مراکز تولید و بنادر و باراندازهای بسیار مهم و شاخص.دالان های عبوری در سراسر جهان تعریف شده اند . برخی از آن ها، مثلا شرقی-غربی های ایالات متحده فقط در یک کشورند و برخی دیگرمثلا اروپا _ آسیا،از چندین کشور عبور می کنند . حمل و نقل کالا بین قاره ای و بین چند کشور در جایی که دریاها وجود دارند معمولاً از طریق حمل دریایی صورت می گیرد . مثلاً کم‌تر نیازی به دالان زمینی از کانادا تا جنوب آمریکای جنوبی وجود دارد (مگر دالان های ویژه کانادا ، آمریکا ، مکزیک و مربوط به پیمان نفتا) زیرا کالاها از همه این کشورها به بنادر واقع در کرانه های کشورهای مختلف اقیانوس های اطلس و آرام حمل و از آن جا رهسپار مقصدها می شوند. واما دالان های اصلی عبوری از ایران ( از میان چندین ده دالان جهانی) عبارتند از :

ادامه این مطلب را می توانید در مشاره 351 ماهنامه صنعت حمل و نقل مطالعه فرمائید.

مطالب رپورتاژ