صنعت هتلداري درایرانهمواره با فراز و نشیبهای گوناگونی روبرو بوده است.درواقع تفاوتهاي چشمگير صنایع مرتبط با هتلداری کشورمان با کشورهای توسعه یافته آثار منفی مختلفی بر میزان درآمدزایی هتلداران ایرانی نسبت سرمایهگذاری آنها در این صنعت داشته است. درآمد هتل درايران وابستگی زيادي بر درآمد حاصل از فروش اتاق داشته و اين خود باعث مي‌شود كه تعيين نرخ و نوسان قیمتی هتلها در فصول مختلف، مشکلات گستردهای را برای نهادهای نظارتی و هتلداران ایجاد کند.اما سوال مهم اینجاست که آیا میزان سرمایهگذاری از سوی یک سرمایهگذار با بازگشت اصل وسود این سرمایه در مدتی خاص متناسب است؟ درواقع اگر نرخ اتاق در هتلهای کشورمان به طور واقعي تعيين نشود وتناسب منطقي با حجم سرمايه‌گذاري و خدماتي كه ارایه مي‌شود برقرار نباشد، به تدريج شاهد پايين آمدن سطح كيفي خدمات درهتل‌ها وافزایش فاصله كيفيت خدمات درهتلهاي كشور با ساير نقاط دنيا خواهیم بود.
اگر نگاهي مختصر به آمارهتلهاي موجود ایران درسالهاي اخير داشته باشيم متوجه خواهیم شد كه تعداد هتلها درایران رشد قابل توجهي نداشته است و دررابطه با این موضوع کشورمان نسبت به ساير كشورهای دنیا بسيار عقب مانده است.بر اساس سند چشمانداز 1404، ایران قرار است میزبان 20 میلیون گردشگرباشد تا با استفاده از درآمدهای چشمگیر ارزی این صنعت، چرخ اقتصاد و همچنین تقاضای کار جوانان و متخصصان را پاسخ دهد اما به راستی صنعت هتلداری یا همان مراکز اقامتی کشور در شرایط کنونی در وضعیت مناسبی به سر میبرند؟ آیا سرمایهگذاری در صنعت هتلداری ایران برای سرمایه گذاران صرفه اقتصادی دارد؟ به منظور پاسخ به این سوالها وچندین ابهام دیگردر صنعت هتلداری ایران با دوتن از اعضای کمیسیون گردشگری اتاق ایران گفتگو کردهایم تا ازنظرات آنها مطلع شویم.
کمبود 10 هتل 5 ستاره درتهران
مسعود شیرین کلام دبیر کمیسیون گردشگری اتاق ایران با اشاره به اینکه طی چند سال اخیر سطح زندگی بسیاری از ایرانی ها به لحاظ مالی تقلیل یافته است گفت:اگر گردشگران خارجی را از لیست مسافران هتلهای ایرانی حذف کنیم به جرات می توان گفت که درصد بسیار پایینی از مردم کشور درسفرهای بین شهری برای اقامت در یک شهر به هتل میروند.
ادمه این مطلب را می توانید در شماره 357 ماهنامه صنعت حمل و نقل بخوانید.
